Kendinden Kendine Yolculuk

Hayatta ne çok beklentimiz vardır baktığımız zaman,

Sevilmek isteriz, görülmek isteriz, değer görmek isteriz,  güvenilmek isteriz, sadakat isteriz, vefa isteriz, para isteriz, ev isteriz, araba isteriz, bir yetmez iki isteriz, çocuk isteriz, eş isteriz, sevgili isteriz, aşk isteriz….

Ohooo! İsteriz de isteriz… Liste uzar gider, istekler bitmez…

Peki,

Şunu sormak istiyorum; biz bu kadar şey istiyoruz ya, bu istediklerimizden kaç tanesine kendi içimizde sahibiz? Kaç tanesini kendi kendimize veriyoruz?

Kendimize vermeye layık göremediğimiz sevgimizi takdir, teşekkür, değer görmek için başkasına vermeye çalışıp, dışarıdan sevgi beklemek bize ne katkı sağlar dersiniz?

Ve elbette diğer istekler de aynı şekilde…

Düşünsenize hayatınızda aşk istiyorsunuz, ilişki istiyorsunuz ama henüz kendinizle aşkla kurulmuş bir ilişkiniz yok

İşte bu sebepledir ki, sahip olduğumuz ya da sahip olmaya çalıştığımız dış kaynaklar geçici ve yetersiz kalıyor, bizler doyumsuzluğumuzu en üst seviyede yaşarken başkalarını mutluluğa doyurmak adına kendimizi kendimize aç bırakıyoruz.

Önce BEN demek BENcillik değildir, kendine saygı duymak, kendine değer vermek, kendini sevmektir. Eğer ben varsam bu dünya, bu kainat var eğer ben varsam onlara verdiğim anlamlar var, eğer ben varsam onları görebilir ve yaşayabilirim. O halde önce BEN VAR OLMALIYIM… Ben var olduğumda diğer var olan her şeyle iletişimim ve ilişkim doğal, sağlıklı, beklentisiz ve AŞK la olur.

O halde, şimdi hemen kendimize yol alalım, kendimizden kendimize yol olalım

Sevgi, saygı, inanç ve kabul ile…

Kendinden kendine giden yolu kolayca bulman ve en güzel renkteki ışıklarla  aydınlatman ve bütüne ışık olman niyetiyle

Sevgi ve ışıkla

Dilek Torun

Kategori : Blog Yazıları